vrijdag 13 december 2013

Zoals beloofd; pepernotenfudge

Gaf ik in de vorige post al het recept, hier gaan we verder met the-making-of.

"Ooooooooooooooooooooooooooooooooooohnee, de chocola is op!" Ja echt, ik stond op het punt om de fudge te gaan maken, maar er was niet genoeg chocola. Alle kastjes afgespeurd, laatjes open getrokken en dit was het resultaat



















Er waren nog 2 oplossingen;

1) de chocoladeletters van de kinderen

2) wachten tot de dag erna

Het werd keuze 2, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om de chocoladeletters die ik Sinterklaas voor de kinderen had gekocht om te smelten.

Maargoed, uiteindelijk een reep bijgekocht, en toen kon ik beginnen. Voordat je begint, eigenlijk stap 0, bekleed je een ovenschaal(tje) met bakpapier. Doe dit nou echt, want anders krijg je straks de fudge niet meer uit de schaal.

Eerst pepernoten meppen. 200 gram. Leuk spelletje. Ik heb een ziplockzakje van Ikea gebruikt om te zorgen dat de kruimels zich niet door mijn hele keuken zouden verspreiden.















Hier mag je je dus lekker op uitleven.

Agressie? Pepernoten meppen! Frustratie? Pepernoten meppen! Boos? Pepernoten meppen! Verliefd? Pepernoten meppen!


Je kunt net zo lang doorgaan tot de pepernoten helemaal tot kruim zijn, maar er ook voor kiezen, zoals ik gedaan heb, om er stukjes in te laten. Chuncky bits.















Hierna breek je de chocola (200 gram) in stukjes en die stop je in een pannetje. Niet een té klein pannetje nemen, dat is niet handig straks. Bij de chocola doe je de inhoud van 1 blikje gecondenseerde melk.
(Dat koop je in de supermarkt, staat bij de kokosmelk e.d.)


















Op heel laag vuur de chocola laten smelten in de melk. Rustig roeren af en toe om de stukjes lekker te laten smelten. Zodra de chocola gesmolten is mag het vuur uit en de pepernotenkruim er bij in de pan. Dit mengsel giet je in de met bakpapier bekleedde ovenschaal.















En dan is het alleen nog wachten. Wachten, wachten en wachten. De fudge moet een paar uur opstijven in de koelkast. Reken gerust 3 tot 4 uur. Dan haal je het uit de vorm, pak je een warm mes en snij je de fudge in hapklare blokjes.


















En meer kan ik er niet over zeggen want ik mag niet praten met volle mond ;)

woensdag 11 december 2013

Oh nee, niet weer zo'n lekker recept.

Eh, nee hé, wéér zo'n recept waar je bij het lezen al het water in je mond krijgt en je maag begint te roepen. Yup. Toch wel. En ik was echt niet op zoek hoor, naar receptjes. Echt niet. (Geloven jullie mij? Ik niet. ;) )

Goed, het recept. Pepernotenfudge.

Eigenlijk kruidnotenfudge, maar omdat iedereen kruidnoten tegenwoordig pepernoten noemt ... naja, what's in a name, als het maar lekker is.

Helemaal verantwoord is de naam natuurlijk niet meer ná 5 december, maar die restjes peperkruidnoten moeten toch op hé. Noem het speculaasfudge, zo je wilt.

Het recept vond ik op de site van

Dit heb je nodig (of de helft van alles)
350 gr melkchocolade
2 blikjes gecondenseerde melk
400 gr pepernoten

En zó maak je het:
Verkruimel de pepernoten. Doe de chocolade en de gecondenseerde melk in een pannetje en verwarm dit geheel net zo lang totdat de chocolade is gesmolten. Zet het vuur uit en roer de pepernoten erdoor. Stort het mengsel in een met bakpapier bekleedde ovenschaal, en laat het geheel opstijven in de koelkast. Snijd de fudge in blokjes met een warm mes en bestrooi naar wens met poedersuiker.

En aangezien ik beloofd heb voor morgenavond iets lekkers te verzorgen en mijn schuimkransjes al bijna op zijn én ik al heel lang fudge wil maken ...

Juist.

Dat gaan we maken! I'll keep you posted!

dinsdag 10 december 2013

Schuimkransjes.

Afgelopen zondag kwam bij ons dé boom in de kamer. En in dé boom hoort lekkers. Daarom bakte ik schuimkransjes. Eenvoudig, slechts 2 ingrediënten, makkelijk om te maken, kan niet mislukken en bovenal; superlekker.

Men neme;
2 eiwitten (of 10 gram eiwitpoeder en 60 cc water) en 120 gram suiker.

De eiwitten stijfkloppen in de keukenmachine. Zorg voor een schone, vetvrije kom en garde, anders lukt het niet.

Alleen de eiwitten

















Als de eiwitten stijf zijn eetlepel voor eetlepel de suiker er doorheen kloppen. Voeg de volgende lepel pas toe als de vorige helemaal is opgenomen. Uiteindelijk wordt het schuim zo stijf dat je de kom ondersteboven kunt houden zonder dat het er uit loopt.


















Het schuim schep je daarna in een spuitzak met een kartelmondje en daar spuit je kransjes mee op een met bakpapier beklede bakplaat. (Dit recept is voldoende voor 2 bakplaten vol. Een iets groter spuitmondje dan wat ik hier gebruikt heb zou misschien een iets mooier resultaat geven.















Zo spuit je door tot je schuim op is, of je bakplaat vol. Tussen de kransjes kun je eventueel nog dopjes spuiten om je schuim op te maken.

Nu is het tijd om de oven voor te verwarmen. Niet meteen te enthousiast aan de knop draaien, 80 graden is warm genoeg.

Terwijl je wacht tot de oven warm is kun je de kransjes nog versieren met pareltjes, hartjes, glittertjes e.d. Laat je fantasie maar lekker de vrije loop. (Of laat de kinderen dit doen)

















Nu schuiven we de bakplaten in de oven.

We wachten

Doe ondertussen alvast de afwas

En we wachten

Bel een vriendin

We wachten nog wat

Vouw een was

En we wachten nog wat langer.

Ik had 2 bakplaten, die heb ik na een uur van plek verwisseld, de bovenste naar onder, en de onderste .... juist!

Dan wachten we nog even.

Ga lekker in bad liggen.

Wacht nog wat langer.

Ga vast aardappels schillen.

Nog héél even wachten ........

Na ongeveer 2 uur zijn je schuimkransjes klaar. De makkelijkste manier om er achter te komen of ze klaar zijn is om te kijken of ze vanzelf loslaten van het bakpapier. Gaan ze er nog niet vanzelf af dan moet je écht nog heel even geduld hebben.

Even af laten koelen en *HAP*

Of je haalt er een mooi lintje doorheen en hangt ze in dé boom.


















Eventuele restantjes, met nadruk op het woord eventueel, bewaren op een vochtvrije plek.

vrijdag 6 december 2013

Recepten die ik ooit nog eens wil maken :)

Meteen maar beginnen met mijn goede voornemen, rondje foodblogs doen en hier alvast de 1e recepten die ik een keer MOET proberen.

Citroencake met kokoslaag
http://liefdevoorlekkers.nl/2011/08/11/citroencake-met-kokoslaag-2/

Dit schijnt het allerlekkerste koekje ooit te zijn, dat gaan we dus een keer proberen.
http://www.eediete.nl/keuken/?p=3650

Cranberry en chocola, in 1 koekje, wat wil een mens (vrouw) nog meer
http://www.eediete.nl/keuken/?p=355

Stroopwafeltaart met home-made karamelsaus. Gelukkig zitten er geen calorieën in websites met recepten!
http://www.carolabaktzoethoudertjes.nl/

Mooi begin toch?

Lang, lang geleden

Schreef ik hier nog wel eens een column of een blog.

Vanaf vandaag .... beloof ik beterschap.

Ik ga namelijk allerlei lekkere, ongezonde, kerstachtige, koekjes/snoepjes/snaaierijtjes maken. Om weg te geven, of om zelf te houden. Jammer hé voor jullie, mijn zeergewaardeerde lezertjes en lezeressen.

Maar ik zal het goed met jullie maken. Jullie krijgen ook wat.

Echt?

Ja, echt!

Per probeersel zal ik jullie proberen te voorzien (proberen ja) van 1 of meerdere foto's, het recept, tips, suggesties of eh ... how-not-to's (al hoop ik die niet nodig te hebben.

Verder ga ik hier alle recepten posten die ik ooit nog een keer hoop te maken. Hoop te maken ja. Ooit.

En heb je een lekker recept wat ik MOET maken, zo'n recept dat tussen de regel door 'maak mij, maak mij' roept; voel je vrij het met me te delen. Als beloning maak ik een extra foto voor je!